Problem handlowania przez myśliwych mięsem upolowanej zwierzyny od lat budzi negatywne emocje. Utarło się bowiem przekonanie, że myśliwemu nie wolno odsprzedawać tuszek ani jej fragmentów, a jedyną legalną możliwością jest obdarowanie nimi kogoś lub poczęstowanie gotowymi wyrobami. Podstawy takiego wniosku upatrywano w treści art. 15 ust. 3 Prawa łowieckiego, który mówi, że osoby wykonujące polowanie mogą odstąpioną im zwierzynę spożytkować według własnego uznania, z wyłączeniem odprzedaży.
Tymczasem kwestia ta wcale nie jest oczywista. Użycie we wspominaną przepisie określeń „odstąpioną” oraz „odsprzedaży” wskazuje, że ustawodawca nadaje tym pojęciom różne znaczenia, co z kolei prowadzi do wniosku, że „odstąpienie zwierzyny” nie obejmuje przypadku zakupienia jej tuszy. Za takim rozwiązaniem przemawia również okoliczność, że nie ma usprawiedliwionych podstaw do różnego traktowania właścicieli tusz, w zależności od tego czy wykonują polowanie czy też nie, zwłaszcza jeśli dokonali zakupu po cenie nominalnej, bez specjalnych zniżek czy preferencji. W związku z powyższymi wątpliwościami przedstawiciele Fundacji zwrócili się o rozstrzygnięcie do Ministerstwa Klimatu i Środowiska, które udzieliło nam jednoznacznej odpowiedzi, stwierdzając że: „Zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1683, z późn. zm) osoby wykonujące polowanie mogą odstąpioną im zwierzynę spożytkować według własnego uznania, z wyłączeniem odprzedaży. Należy przy tym zauważyć, iż w przytoczonym powyżej przepisie mowa jest o odstąpieniu myśliwemu zwierzyny, tj. nieodpłatnemu zrzeczeniu się przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego tuszy zwierzyny pozyskanej na rzecz myśliwego. Za tego rodzaju interpretacją przemawia również fakt, iż ustawodawca w omawianym przepisie posługuje się pojęciami odstąpienia i odsprzedaży nadając im odmienne znaczenie. Brak jest tym samym w oparciu o obowiązujące przepisy przeszkód, aby myśliwy, który wszedł w posiadanie tuszy pozyskanej zwierzyny po uiszczeniu z tego tytułu zapłaty dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego mógł ją dalej odsprzedać.
”Oznacza to, że zakaz odsprzedaży tusz, o jakim mowa w art. 15 ust 3 Prawa łowieckiego, dotyczy jedynie sytuacji, w której osoba wykonująca polowanie nabyła tuszę nieodpłatnie (np. jako darowiznę dokonaną przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu). Natomiast w świetle postanowień Prawa łowieckiego jeśli myśliwy nabył tusze w drodze zakupu, staje się jej pełnoprawnym właścicielem i może nią swobodnie dysponować, nie wyłączając również incydentalnej odsprzedaży innym osobom.
Foto. Instytut Sadkiewicza
