Żbik i ryś w kulturze łowieckiej, języku i przysłowiach.

„O żbiku będącym symbolem ostrowzroczności, gwałtownej i natychmiastowej reakcji, agresji w starciu z wrogiem mówiono: Kto na żbiki poluje, niech rękawicę wzuje, odwołując się do jego ostrych pazurów i zębów, przed którymi należało się chronić. Symbolem ostrego wzroku były także inne gatunki zwierząt, a mianowicie ryś i sokół. Stad mamy zwrot sokoli wzrok oraz powiedzenie Widzi jak ryś. Należy dodać, że ryś symbolizuje wyjątkowo ostry wzrok i dlatego nazywano go ostrowidzem. Jest największym kotem drapieżnym polskich lasów, więc nazywano go także polskim tygrysem (por. Szałapak 2001b).” (Matulewska 2018, rozdział w monografii pod tytułem „Kultura łowiecka”)

Bronimy myśliwych, wspieramy łowiectwo, walczymy z mową nienawiści w Internecie.
Chcesz pomóc? Wpłać i pomóż nam działać dalej!

5 zł lub więcej na:

Patronite.pl | Zrzutka.pl | Przelew lub dowiedz się więcej >>

„Samiec rysia to ryś lub kocur, samica – rysica, a w przypadku żbika samiec to żbik lub kocur, natomiast samica to kotka. Młode obu gatunków to kocięta lub kociaki. Ryś i żbik noszą suknię lub futro (czyli skórę z sierścią). Ich głowy nazywane są łbami, pyski – mordami, a zęby to kęsy i kły. Uszy rysia zakończone są pędzelkami, a na policzkach ma tzw. bokobrody, czyli nieco dłuższą sierść. Jego oczy nazywane są ślepiami. Okres godowy to marcowanie lub cieczka.” (Matulewska 2018, rozdział w monografii pod tytułem „Kultura łowiecka”)

“Ryś jeszcze w XVI wieku był symbolem nie tylko sprytu czy świetnego wzroku, lecz także pijaństwa, i z tego powodu w nęciskach wystawiano naczynia z dobrym winem. Uważano, że to dobry sposób by się upił i zasnął, co podobno znacząco ułatwiało podejście tego sprytnego zwierza.” (Matulewska 2018, rozdział w monografii pod tytułem „Kultura łowiecka”)