Naukowcy z Poznania i Olsztyna zbadali nastawienie do łowiectwa polskich nastolatków mieszkających w miastach.

W tym celu stworzyli ankietę, która miała udzielić odpowiedzi na następujące pytania: Jaki stosunek do łowiectwa ma polska młodzież? Co powoduje, że mają takie postawy? Czy taka postawa i czynniki ją kształtujące są podobne do postaw dorosłych?

Bronimy myśliwych, wspieramy łowiectwo, walczymy z mową nienawiści w Internecie.
Chcesz pomóc? Wpłać i pomóż nam działać dalej!

5 zł lub więcej na:

Patronite.pl | Zrzutka.pl | Przelew lub dowiedz się więcej >>

Ankiety badawcze wypełnili młodzi ludzie z Poznania, Wrocławia, Konina, Krotoszyna, Szczecinka i Trzcianki.

Połowa ankietowanych uznała, że polowania w Polsce są niezbędne do regulowania liczby zwierząt łownych i utrzymania naturalnej równowagi w środowisku, ale też 80 % badanych uważa, że w Polsce jest coraz mniej dzikich zwierząt, bo polują na nie myśliwi. Respondenci przyznali, że zbyt mało informacji przekazują sami myśliwi o tym, co robią i stwierdzili, że polskie media pokazują polowania w sposób obiektywny. Prawie połowa respondentów nie zgadzała się na zabijanie dzikich zwierząt przez myśliwych w celu pozyskania mięsa. Okazało się, że więcej badanych znało myśliwego ze swojego otoczenia (48%) niż pracownika leśnego (45%). Prawie połowa respondentów wyraziła chęć uczestniczenia w polowaniu w charakterze obserwatora, aby zobaczyć, jak to naprawdę wygląda (48%). Nieco mniejsza liczba nie wyraziła takiej potrzeby (41%), a 11% nie miało zdania. Zdecydowana większość badanych nie chce być myśliwymi w przyszłości (76%). Tylko 14% badanych stwierdziło, że w przyszłości chciałoby zostać myśliwym, a 20% z nich to kobiety.

Z czynników społeczno-demograficznych największy wpływ na nastawienie do łowiectwa miał osobisty kontakt z lasem i łowiectwem. W tym kontekście prawo zakazujące dzieciom polowań może mieć ogromny wpływ na postawy w przyszłości, nie tylko wobec polowań, ale także wobec dzikiej przyrody. Postawy młodych ludzi były także kształtowane przez pryzmat ich płci i sieci powiązań społecznych i kształtowały się podobnie jak u dorosłych, co objawia się tym, że kobiety mniej akceptują łowiectwo niż mężczyźni. Nie zauważono natomiast zmian w nastawieniu do łowiectwa ze względu na miejsca zamieszkania w małym lub dużym mieście.

Autorzy już zapowiedzieli, że następnym krokiem będzie badanie ogólnokrajowe. Jednak już dziś przedstawione opracowane stanowi doskonałą wskazówkę, jaką strategię musi przyjąć nasze środowisko, aby popularyzować łowiectwo wśród młodszego pokolenia, które przecież wkrótce będzie współdecydować o jego kształcie.

Cały artykuł naukowy jest dostępny on-line i można go przeczytać tu https://doi.org/10.3390/f13111803

Fot. esopot