Drapieżniki i art. 28 szwedzkiej ustawy łowieckiej.

Właściciel gospodarstwa rolnego postąpił zgodnie z art. 28 szwedzkiej ustawy łowieckiej – Jaktlag, gdy przed kilkoma dniami zastrzelił rysia, który po raz trzeci zaatakował muflony, przebywające na ogrodzonym wybiegu, koło zabudowań gospodarstwa. Zginęło wtedy pięć muflonów. Gospodarstwo leży w południowo-zachodniej Szwecji, w gminie Bengtsfors. Artykuł 28 szwedzkiej ustawy łowieckiej przewiduje: „Jeżeli którykolwiek z drapieżników, niedźwiedź, wilk, wilk lub ryś zaatakuje zwierzęta domowe lub jeśli istnieją uzasadnione powody, aby obawiać się takiego ataku, można podjąć środki w celu odstraszenia drapieżnika.

Bronimy myśliwych, wspieramy łowiectwo, walczymy z mową nienawiści w Internecie.
Chcesz pomóc? Wpłać i pomóż nam działać dalej!

5 zł lub więcej na:

Patronite.pl | Zrzutka.pl | Przelew lub dowiedz się więcej >>

Drapieżniki, o których mowa, mogą zostać zabite przez właściciela lub opiekuna zwierzęcia w celu jego ochrony:1. gdy drapieżnik zaatakuje i wyrządzi krzywdę zwierzęciu domowemu lub jeśli jest oczywiste, że taki atak jest nieuchronny;2. jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, aby obawiać się ataku na zwierzę domowe, a zabicie ma miejsce natychmiast po tym, jak drapieżnik zaatakował i zranił lub zabił zwierzę domowe;3. jeżeli drapieżnik znajduje się w ogrodzonym terenie przeznaczonym do opieki nad zwierzęciem domowym i istnieją uzasadnione powody, aby obawiać się tam ataku.

Drapieżnika można zabić tylko wtedy, gdy nie da się go odstraszyć lub w inny odpowiedni sposób nie można przerwać lub odeprzeć ataku. Działania, o których mowa, mogą, w przypadku rysia, zostać podjęte również w celu ochrony zwierzyny łownej, utrzymywanej na wybiegach lub podobnych obiektach. Art. 28 jest znany wśród rolników, ale równocześnie osławiony. Każdy urzędnik zwróci od razu uwagę na punkt 3 i słowa „Drapieżnika można zabić tylko wtedy, gdy nie można go odstraszyć…”, bo w praktyce nie jest to odstraszanie ściśle opisane. Śledząc w prasie szwedzkiej opis podobnych przypadków, można powiedzieć że praktyka policyjna oraz urzędnicza jest różna, zależna od regionu kraju no i urzędników. Wielu rolników twierdzi, nie bez racji, że drapieżnik ma większe prawa niż oni, w sytuacji gdy może zaatakować kilka razy (co najmniej 3-4 razy) oraz zabić kilka zwierząt domowych, zanim ich właściciel, broniąc ich, będzie miał prawo zastosować art. 28 i nie mieć później kłopotów z policją i urzędnikami.

“Na tym konkretnym wybiegu przebywały jelenie i muflony. To nie był był pierwszy atak i poprzedni przyniósł zabicie jednego muflona. Mimo różnych prób zastraszenia ryś nie opuścił zagrody, a więc właściciel zdecydował się go zastrzelić. Na przestrzeni lat mieliśmy sporo podobnych wypadków, zarówno z udziałem rysi, jak i wilków” – mówi Nelly Grönberg, pracownik Urzędu Wojewódzkiego (Länsstyrelsen) Västra Götaland, która razem z kolegą wyceniała szkody. Urzędnicy ocenili, że właściciel wybiegu dla zwierząt postąpił zgodnie z art. 28 prawa łowieckiego.

Rysie są w Szwecji zwierzyną łowną i poluje się na nie w województwach, w których ich populacja uważana jest za wystarczająco silną. W tym roku jest to 11 województw na ogólną liczbę 21.Inwentaryzację rysi przeprowadza się tutaj zawsze od 1 października do 28 lutego. W przypadku słabego śniegu lub braku śniegu wykorzystywane są fotopułapki. Modele oceny wielkości populacji rysi różnią się pomiędzy Szwecją północną, środkową i południową, zainteresowanych można odesłać do publikacji naukowców z SLU https://www.slu.se/…/andren-2020-beskattningsmodell…

Ostatnia inwentaryzacja z poprzedniego roku (2020/2021) potwierdziła w Skandynawii (Norwegia, Szwecja) obecność 280 grup rodzinnych rysi. Był to wzrost o 24 grupy rodzinne w porównaniu z rokiem 2019/2020. Spośród tych 280 grup rodzinnych, 67 znajdowało się w Norwegii, a 213 w Szwecji. Na podstawie tych liczb norweską część populacji szacuje się na około 395 rysi (95% CI = 327–463), a szwedzką na około 1244 rysi (95% CI = 1052–1436). 280 grup rodzinnych w Norwegii i Szwecji odpowiada populacji 1639 rysi (95% CI = 1379-1899).Fiński Instytut Zasobów Naturalnych, Luke, ocenia ilość fińskich rysi, starszych niż 1 rok, na od 2155 do 2280 osobników i ta liczna oznacza wzrost o około 100 rysi w porównaniu do poprzedniego roku. Polowanie licencyjne na rysie trwa w Norwegii od 1 lutego do 31 marca, natomiast w Szwecji od 1 marca do 31 marca. Tegoroczny limit odstrzału wynosi w Norwegii 74 rysie, w tym 30 rysic, natomiast w Szwecji ogółem 118 rysi. W Finlandii polowanie na rysie rozpoczyna się 1 października na obszarze hodowli reniferów (1/3 powierzchni kraju, idąc od góry), natomiast na pozostałej części trwa od 1 grudnia i trwa do końca lutego. Tegoroczny limit odstrzału to 320 sztuk. Polowanie na rysie, podobnie jak polowanie na wilki i niedźwiedzie, odbywa się przy pomocy psów myśliwskich. Polowania na rysie nie są jak dotąd kwestionowane skargami do sądów administracyjnych, co zdarza się w przypadku polowań na wilki.

Tadeusz Ciura

Fot. Martin Mecnarowski