W związku z nowelizacją Prawa łowieckiego od początku bieżącego roku łowieckiego 2022/23 – na podstawie posiadanego upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego – myśliwi mogą niemal swobodnie polować na wszystkie gatunki należącego do tzw. IGO.
Pojawia się jednak pytanie – co dalej? Do kogo należy tusza oraz trofeum z pozyskanego przedstawiciela IGO? O ile w przypadku gatunków, które dotychczas były klasyfikowane jako zwierzyna drobna (np. szop pracz, jenot czy piżmak) problem wydaje się błahy czy wydumany, o tyle w przypadku jeleni (a przede wszystkim sika, który dotychczas był zwierzyną grubą) zagadnienie to nie jest już tak prozaiczne.
Kwestie własności zwierzyny pozyskanej przez myśliwego reguluje art. 15 ustawy – Prawo łowieckie, który stanowi, że zwierzyna pozyskana w obwodzie łowieckim zgodnie z przepisami prawa stanowi własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, a na terenach niewchodzących w skład obwodów łowieckich – własność Skarbu Państwa, zaś zwierzyna bezprawnie pozyskana stanowi własność Skarbu Państwa. Zgodnie zaś z art. 2 ustawy łowieckiej zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa. Jak jednak wiadomo – wskutek skreślenia gatunków IGO z listy zwierząt łownych – stracił one status zwierzyny (w rozumieniu ustawy łowieckiej), stąd nie wchodzą w zakres dyspozycji przytoczonych przepisów. W praktyce oznacza to, iż przy ustalaniu kwestii własności tuszy (bądź tuszki) pozyskanych osobników IGO należy sięgnąć do ogólnych konstrukcji cywilistycznych. Tradycyjnie w nauce prawa cywilnego, do kategorii dóbr niczyich albo przedmiotów materialnych niczyich (do których stosuje się przepisy o rzeczach niczyich) zalicza się zwierzęta żyjące w stanie wolnym, z wyłączeniem jednak zwierząt łownych. Własność rzeczy niczyich zaś – zgodnie z art. 182 Kodeksu cywilnego – obejmuje się przez tzw. zawłaszczenie, czyli objęcie w posiadanie samoistne. Prowadzi to do wniosku, iż – jak się wydaje – tusza i trofeum pozyskanych osobników IGO należy wyłącznie do myśliwego, który ją pozyskał i ma on pełną swobodne w zakresie jej zadysponowania (rzecz jasna w granicach zasad etyki łowieckiej oraz odrębnych przepisów prawa). Z kolei dzierżawcy bądź zarządcy obwodów łowieckich nie mają żadnych uprawnień do dysponowania tuszą pozyskanych IGO, w tym przede wszystkim nakładania opłat za „odstąpienie” takiej pozyskanej sztuki.
Karol Knofliczek
adwokat, doradca podatkowy
foto by Pixibay
